Žalbeno vijeće Mehanizma za međunarodne krivične sudove saslušalo usmene argumente u predmetu Karadžić
Žalbeno vijeće Mehanizma za međunarodne krivične sudove, u sastavu predsjedavajući sudija Theodor Meron, sudija William Hussein Sekule, sudija Vagn Prüsse Joensen, sudija José Ricardo de Prada Solaesa i sudija Graciela Susana Gatti Santana, saslušalo je juče i danas usmene argumente u vezi sa žalbama koje su g. Radovan Karadžić i tužilaštvo podnijeli na presudu Pretresnog vijeća Međunarodnog krivičnog suda za bivšu Jugoslaviju (MKSJ) od 24. marta 2016.
Pretresno vijeće je g. Karadžića, jednog od članova osnivača Srpske demokratske stranke i, od 17. decembra 1992., predsjednika Republike Srpske i vrhovnog komandanta njenih oružanih snaga, osudilo za genocid, zločine protiv čovječnosti i kršenja zakona i običaja ratovanja, te mu izreklo kaznu zatvora od 40 godina. Konkretno, Pretresno vijeće je zaključilo da g. Karadžić snosi individualnu krivičnu odgovornost na osnovu učešća u udruženim zločinačkim poduhvatima čiji je cilj bilo: (i) trajno uklanjanje bosanskih Muslimana i bosanskih Hrvata s teritorija na koje su Srbi polagali pravo u opštinama širom Bosne i Hercegovine, u periodu od oktobra 1991. do 30. novembra 1995.; (ii) širenje terora među civilnim stanovništvom Sarajeva putem kampanje snajperskog djelovanja i granatiranja od kraja maja 1992. do oktobra 1995.; (iii) eliminisanje bosanskih Muslimana u Srebrenici 1995.; i (iv) uzimanje osoblja UN-a za taoce, od 25. maja do 18. juna 1995., kako bi se NATO prisilio da se uzdrži od izvođenja vazdušnih napada po vojnim ciljevima bosanskih Srba. Pretresno vijeće je takođe zaključilo da se g. Karadžić kao nadređeni može smatrati odgovornim za izvjesne zločine koje su njegovi podređeni počinili u Srebrenici 1995. godine.
Dobivši od Žalbenog vijeća odobrenje da na pretresu iznesu argumente u vezi s određenim žalbenim osnovama, g. Karadžić i njegovi branioci iznijeli su tvrdnje da je Pretresno vijeće prekršilo njegovo pravo na pravično suđenje i napravilo grešku u primjeni prava i utvrđivanju činjenica time što ga je osudilo i izreklo mu kaznu. Tim g. Karadžića zatražio je da se ponište osuđujuće presude koje su mu izrečene, ili, alternativno, da se naloži novo suđenje ili skraćenje kazne. Iznoseći argumente u vezi sa svojom žalbom, tužilaštvo je tvrdilo da je Pretresno vijeće pogriješilo jer nije zaključilo da je Karadžić dijelio namjeru da se počine svi zločini koji su počinjeni u vezi sa trajnim uklanjanjem bosanskih Muslimana i bosanskih Hrvata s teritorija na koje su Srbi polagali pravo u opštinama širom Bosne i Hercegovine, u periodu od oktobra 1991. do 30. novembra 1995., kao i zato što ga po tom osnovu nije osudilo za genocid. Tužilaštvo je takođe iznijelo tvrdnju da je Pretresno vijeće zloupotrijebilo svoja diskreciona ovlaštenja time što mu je izreklo kaznu zatvora od samo 40 godina, umjesto doživotnu kaznu zatvora.
Žalbeni pretres u ovom predmetu održan je u roku ranijem od predviđenog, tj. dosta prije kraja drugog tromjesečja 2018. Na kraju pretresa predsjedavajući sudija je saopštio da će Žalbeno vijeće svoju presudu izreći u dogledno vrijeme.