Bivši čelnici

Bivši predsednici

Sudija Carmel Agius (Malta)

Rođen je 18. avgusta 1945. u Sliemi, Malta.

Generalni sekretar Ujedinjenih nacija imenovao je sudiju Carmela Agiusa za predsednika Mehanizma od 19. januara 2019 do 30 juna 2022. Sudija Agius prethodno je obavljao dužnost poslednjeg predsednika Međunarodnog krivičnog suda za bivšu Jugoslaviju (“MKSJ”), i predvodio je MKSJ od novembra 2015. godine do njegovog istorijskog zatvaranja u decembru 2017, koje se odigralo u predviđenom roku. Obavljao je dužnost potpredsednika MKSJ tokom četiri godine pre nego što je preuzeo dužnost predsednika.

Sudiju Agiusa je Generalna skupština Ujedinjenih nacija prvi put izabrala za sudiju MKSJ u martu 2001. Od 2009. godine, obavljao je dužnost sudije Žalbenog veća Međunarodnog krivičnog suda za Ruandu (MKSR) i MKSJ do zatvaranja ta dva međunarodna suda u decembru 2015, odnosno decembru 2017. godine. Bio je među sudijama koje su izabrane za prve sudije Međunarodnog rezidualnog mehanizma za krivične sudove (“Mehanizam”). Od tada je obavljao funkcije u ime Mehanizma u različitim pravosudnim stvarima, uključujući i člana Žalbenog veća u predmetu Mladić.

Tokom rada u Žalbenom veću ad hoc međunarodnih sudova, sudija Agius predsedavao je u žalbenim postupcima i MKSR i MKSJ u predmetima Đorđević, Ntawukulilyayo, Renzaho, Prlić i drugi i Stanišić i Župljanin. Takođe je bio član Žalbenog veća u postupcima u predmetu protiv Augustina Bizimungua, kao i predmetima Gatete, Hategekimana, Kalimanzira, Ndahimana, Ndindiliyimana i drugi, Rukundo, Setako, Uwinkindi i Zigiranyirazo, te u postupcima u predmetima Gotovina i Markač, Lukić i Lukić, Perišić i Stanišić i Simatović. U prvostepenim postupcima sudija Agius je predsedavao u predmetima Brđanin, Orić i Popović i drugi.

Sudija Agius je 2010. i 2011. godine koordinirao sastavljanje Pravilnika o postupku i dokazima Mehanizma, koji je Savet bezbjednosti Ujedinjenih nacija prihvatio, i koji su usvojile sudije Mehanizma. Prethodno je predsedavao Komisijom za Pravilnik MKSJ od 2003. godine, a takođe je dugo godina bio član Kolegijuma Međunarodnog suda.

Pre nego što je izabran za sudiju MKSJ, sudija Agius je bio viši sudija Apelacionog suda Malte i Ustavnog suda Malte, a u više je navrata radio kao vršilac dužnosti vrhovnog sudije. Tokom 1992. godine bio je član Odbora za izradu pravilnika malteških sudova.

Sudija Agius se u velikoj meri bavi multilateralnim poslovima. Od 1999. do 2008, bio je član Stalnog arbitražnog suda. Od 1990. do 2001. godine bio je na čelu malteške delegacije na godišnjim sednicama Komisije Ujedinjenih nacija za sprečavanje zločina i krivično pravo u Beču. Bio je predstavnik malteške Vlade na VII, VIII, IX i X kongresu Ujedinjenih nacija o prevenciji kriminaliteta i postupanju prema delinkventima. Sudija Agius takođe je predsedavao Komisijom o uzimanju iskaza od dece i radio je kao konsultant pri Komisiji Ujedinjenih nacija za ljudska prava i krivičnu proceduru u Nepalu.

U periodu od 1996. do 1998. godine sudija Agius je predstavljao maltešku Vladu na sednicama Pripremnog odbora Ujedinjenih nacija za predloženo osnivanje stalnog Međunarodnog krivičnog suda. Tokom 1998. bio je vršilac dužnosti šefa delegacije i savetnik malteške Vlade na Rimskoj konferenciji o osnivanju Međunarodnog krivičnog suda (MKS), na kojoj je aktivno učestvovao u pregovorima i u ime Malte potpisao Završni dokument. Kasnije je predstavljao Maltu tokom rada Pripremne komisije Stalnog međunarodnog krivičnog suda, koja je sastavljala Pravilnik o dokazima i postupku, kao i Definicije krivičnih dela te institucije.

Od 1996. do 1999. Sudija Agius je bio prorektor Malteškog univerziteta. Autor je više publikacija i bio je član uređivačkog odbora Mediteranskog časopisa za ljudska prava (Mediterranean Journal of Human Rights) pri Malteškom univerzitetu od 1998. do 2004. Od 1989. do 2001. godine sudija Agius je bio predstavnik malteških pravosudnih institucija u Centralnom veću Međunarodnog udruženja sudija. U decembru 2015. godine dodeljen mu je malteški Nacionalni orden za zasluge.

Sudija Carmel Agius je rođen u Sliemi, na Malti, 18. avgusta 1945. Studirao je na Malteškom univerzitetu i diplomirao engleski i italijanski jezik i ekonomiju 1964. godine. Diplomu notara je dobio 1968. godine, a pravo je doktorirao 1969. godine, na istom univerzitetu.

Sudija Theodor Meron (Sjedinjene Američke Države)

Rođen: 28. aprila 1930, Kalisz, Poljska

Generalni sekretar Ujedinjenih nacija je prvi put imenovao sudiju Theodora Merona za predsednika Mehanizma 1. marta 2012. Generalni sekretar ga je imenovao za drugi mandat u svojstvu predsednika od 1. marta 2016, a nedavno je imenovan i za treći mandat, koji je započeo 1. jula 2018. godine, a trajaće do 18. januara 2019. godine. U periodu od 17. novembra 2013. do 16. novembra 2015, sudija Meron je obavljao funkciju predsednika Međunarodnog krivičnog suda za bivšu Jugoslaviju (MKSJ) u četvrtom mandatu, istovremeno obavljajući funkciju predsednika Mehanizma. Pre toga, funkciju predsednika MKSJ je obavljao od 2003. do 2005, kao i od 2011. do 2013. godine.

Od kako ga je Generalna skupština Ujedinjenih nacija izabrala za sudiju MKSJ u martu 2001. godine sudija Theodor Meron iz Sjedinjenih Američkih Država bio je član Žalbenih veća u predmetima pred MKSJ i pred Međunarodnim krivičnim sudom za Ruandu (MKSR). Jedan od vodećih stručnjaka na području međunarodnog humanitarnog prava, ljudskih prava i međunarodnog krivičnog prava, sudija Meron je napisao neke od knjiga i članaka koji su pomogli u stvaranju pravnih temelja za rad međunarodnih krivičnih sudova i doprineo je razvoju međunarodnog prava, pogotovo međunarodnog humanitarnog i krivičnog prava, u raznim forumima. Kao veliki ljubitelj Šekspira, autor je članaka i knjiga o ratnom pravu i viteštvu u Šekspirovim istorijskim dramama.

Sudija Meron je stekao pravno obrazovanje na Jerusalimskom univerzitetu, Harvardu (gde je stekao doktorat) i Kembridžu. Emigrirao je u Sjedinjene Američke Države 1978. godine. Pre nego što je emigrirao u Sjedinjene Američke Države, bio je pravni savetnik Ministarstva spoljnih poslova Izraela, u kom svojstvu je bio autor tajnog memoranduma iz 1967. godine (koji je kasnije objavljen) u kom je zaključio da bi stvaranje novih naselja na okupiranim teritorijama predstavljalo kršenje Četvrte ženevske konvencije. Takođe je bio izraelski ambasador u Kanadi i stalni predstavnik Izraela pri Ujedinjenim nacijama u Ženevi.

Godine 1978. postao je profesor međunarodnog prava, a 1994. imenovan je za profesora prava na katedri Charles L. Denison Pravnog fakulteta Univerziteta u Njujorku. Od 1991. do 1995. bio je i profesor međunarodnog prava na Institutu za međunarodne i razvojne studije u Ženevi, a radio je i kao gostujući profesor prava na Harvardu i Kalifornijskom univerzitetu u Berkliju. Godine 2006. godine izabran je za profesora emeritus katedre Charles L. Denison i naučnog saradnika Pravnog fakulteta Univerziteta u Njujorku.

Sudija Meron je bio javni član delegacije Sjedinjenih Američkih Država na zasedanju Konferencije o evropskoj bezbednosti i saradnji (CSCE) posvećenom ljudskoj dimenziji u Kopenhagenu 1990. godine. Bio je član delegacije Sjedinjenih Američkih Država na Rimskoj konferenciji o uspostavljanju stalnog Međunarodnog krivičnog suda (MKS) 1998. godine gde je bio uključen u pisanje nacrta odredbi koje se odnose na definiciju krivičnih dela, uključujući ratne zločine i zločine protiv čovečnosti. Takođe je bio član Pripremne komisije za uspostavljanje MKS, s posebnim zaduženjima za definiciju krivičnog dela agresije. Bio je zastupnik Sjedinjenih Američkih Država pred Međunarodnim sudom pravde, a od 2000. do 2001. radio je kao savetnik za međunarodno pravo u Ministarstvu spoljnih poslova Sjedinjenih Američkih Država.

Sudija Meron je bio član nekoliko stručnih odbora Međunarodnog komiteta Crvenog krsta (MKCK), uključujući za unutrašnje sukobe, za životnu sredinu i oružane sukobe, i za direktno učešće u neprijateljstvima prema međunarodnom humanitarnom pravu. Osim toga, bio je i član upravnog odbora komiteta stručnjaka MKCK za običajna pravila međunarodnog humanitarnog prava. Takođe je bio član savetodavnih komisija i odbora nekoliko organizacija za ljudska prava, uključujući Americas Watch i Međunarodnu ligu za ljudska prava, a bio je i član “Panela uglednih osoba pri Švajcarskoj inicijativi za obeležavanje 60. godišnjice Univerzalne deklaracije o ljudskim pravima” koja se ticala budućih ciljeva borbe za ljudska prava.

Sudija Meron je bio jedan od glavnih urednika časopisa Američki bilten međunarodnog prava (American Journal of International Law), čiji je danas počasni urednik. Član je Instituta za međunarodno pravo, uređivačkog odbora Godišnjaka međunarodnog humanitarnog prava (Yearbook of International Humanitarian Law), Saveta za međunarodne  odnose SAD, Društva za međunarodno pravo Francuske, američkog ogranka Udruženja za međunarodno pravo i Advokatske komore države Njujork. Takođe je član Američke akademije nauka i umetnosti. Sudija Meron je pokrovitelj i bivši počasni predsednik Američkog društva za međunarodno pravo.

Sudija Meron je bio predavač Fondacije Carnegie na Haškoj akademiji za međunarodno pravo, stipendista Fondacije Rockefeller i Instituta Max Planck (Heidelberg), predavač na memorijalnoj katedri Sir Hersch Lauterpacht Univerziteta u Kembridžu i gostujući profesor na koledžu All Saints u Oksfordu. Sudija Meron je 2003. godine održao kurs javnog međunarodnog prava na Haškoj akademiji za međunarodno pravo. Takođe je, 2008. godine, bio predavač Fonda Marek Nowicki u Budimpešti i Varšavi pod pokroviteljstvom Instituta za otvoreno društvo, a 2014. godine održao je Godišnje predavanje o pravdi u svetu Pravnog fakulteta Univerziteta u Oksfordu. Bio je predavač na brojnim univerzitetima i na Međunarodnom institutu za ljudska prava  (Strazbur). Osim toga, sudija Meron je pomogao uspostavljanje seminara o međunarodnom humanitarnom pravu za univerzitetske profesore u organizaciji MKCK i Instituta za međunarodne i razvojne studije. Često je predavač na seminarima MKCK, a takođe je osnovao i nastavlja da vodi godišnje seminare MKCK za diplomate Ujedinjenih nacija o međunarodnom humanitarnom pravu na Univerzitetu u Njujorku, što je tradicija koja traje već tri decenije.

Sudija Meron je od 2014. godine gostujući profesor međunarodnog krivičnog prava na Univerzitetu u Oksfordu. Svoju platu za ovo mesto on donira univerzitetu, što je omogućilo osnivanje fonda za stažiranje studenata sa Oksforda na Mehanizmu. Naučni je saradnik Instituta za ljudska prava Bonavero u Oksfordu i gostujući saradnik koledža Mansfield u Oksfordu.

Sudiji Meronu je 2005. dodeljena Nagrada vladavine prava (Rule of Law Award) Međunarodne advokatske komore, a 2006. medalja Manley O. Hudson Američkog društva za međunarodno pravo. Predsednik Francuske mu je 2007. godine dodelio Orden legije časti, a 2013. Veliki orden za državne zasluge. Godine 2008. dodeljena mu je nagrada Charles Homer Haskins Američkog saveta naučnih društava. Godine 2009. je izabran za člana Američke akademije nauka i umetnosti. Univerzitet u Varšavi mu je 2011. godine dodelio počasni doktorat. Godine 2017, dodeljen mu je Orden zasluga za Poljsku.

Sudija Meron je autor više od 100 članaka objavljenih u pravnim publikacijama, a redovno objavljuje u Američkom biltenu međunarodnog prava i drugim pravnim časopisima. Autor je sledećih knjiga: Investment Insurance in International Law (Oceana-Sijthoff 1976); The United Nations Secretariat (Lexington Books 1977); Human Rights in International Law (Oxford University Press 1984); Human Rights Law-Making in the United Nations (Oxford University Press 1986), za koju je nagrađen priznanjem za zasluge Američkog društva za međunarodno pravo; Human Rights in Internal Strife: Their International Protection (predavanja na memorijalnoj katedri Sir Hersch Lauterpacht, Grotius Publications 1987); Human Rights and Humanitarian Norms as Customary Law (Oxford University Press 1989); Henry’s Wars and Shakespeare’s Laws (Oxford University Press 1993); Bloody Constraint: War and Chivalry in Shakespeare (Oxford University Press 1998); War Crimes Law Comes of Age: Essays (Oxford University Press 1998); International Law In the Age of Human Rights (Martinus Nijhoff 2004); The Humanization of International Law (Martinus Nijhoff 2006) i The Making of International Criminal Justice: The View from the Bench: Selected Speeches (Oxford University Press 2011). Takođe je jedan od urednika knjige Humanizing the Laws of War: Selected Writings of Richard Baxter (Oxford University Press 2013).

Bivši tužilac

Hassan B. Jallow (Gambija)

Tužilac Međunarodnog rezidualnog mehanizma za krivične sudove od 1. marta 2012. do 29. februara 2016. Rođen 1951. u Gambiji.

Sudiju Hassana Bubacara Jallowa, gambijskog odvjetnika i pravnika, za tužioca Mehanizma imenovao je Savjet bezbjednosti UN-a 1. marta 2012. na mandat od četiri godine. Tužilac Jallow nastavio je da obavlja funkciju tužioca Međunarodnog krivičnog suda za Ruandu (MKSR) do 31.decembra 2015, a na tom je položaju je bio od 2003. godine.

Tužilac Jallow, rođen 1951. godine, započeo je svoju pravnu karijeru 1976. kao državni tužilac u Gambiji i na tom je položaju bio do svog imenovanja za zamjenika državnog odvjetnika Gambije 1982. Radio je i kao pravni stručnjak za Organizaciju afričkog jedinstva i sudjelovao u izradi i zaključivanju Afričke povelje o ljudskim pravima i pravima naroda, koja je usvojena 1981. Od 1984. do 1994. godine, bio je na položaju državnog odvjetnika i ministra pravde Gambije. Nakon toga bio je sudija Vrhovnog suda Gambije od 1998. do 2002.

Godine 1998., generalni sekretar Ujedinjenih nacija imenovao je tužioca Jallowa da provede sudsku evaluaciju Međunarodnog krivičnog suda za Ruandu i Međunarodnog krivičnog suda za bivšu Jugoslaviju. Također je radio i za Commonwealth na raznim funkcijama, uključujući predsjedanje Vladinom grupom stručnjaka za ljudska prava i kao član Arbitražnog suda Commonwealtha. Prije nego što je postao tužilac Međunarodnog krivičnog suda za Ruandu, bio je sudija Žalbenog vijeća Specijalnog suda za Sierra Leone - na taj ga je položaj imenovao generalni sekretar UN-a 2002.

Tužilac Jallow studirao je pravo na Univerzitetu u Dar es Salaamu, Tanzanija (1973.), Nigerijskom pravnom fakultetu (1976.) i na University College u Londonu (1978.). Bilingvalan je na engleskom i francuskom, i autor je niza publikacija, posebno o pitanjima koje se odnose na međunarodno krivično pravo, javno međunarodno pravo, ljudska prava, kao i međunarodni mir i pravdu.

Tužilac Jallow je dobitnik visokog odlikovanja Zapovjednika nacionalnog reda Republike Gambije.

Bivši sekretari

G. Olufemi Elias (Nigerija)

Sekretar Međunarodnog rezidualnog mehanizma za krivične sudove od 1. januara 2017 do 30. juna 2020.

Generalni sekretar Ujedinjenih nacija imenovao je gospodina Olufemija Eliasa na funkciju pomoćnika generalnog sekretara, sekretara Mehanizma, i imenovanje je stupilo na snagu 1. januara 2017. godine.

Gospodin Elias je dugo godina radio kao pravnik u međuvladinim organizacijama. Bio je pravni savetnik i direktor u Organizaciji za zabranu hemijskog naoružanja (OPCW) u Hagu, gde je prethodno obavljao funkciju višeg pravnog savetnika od 2005. do 2008. godine. Od 2008. do 2013. bio je izvršni sekretar Administrativnog suda Svetske banke u Vašingtonu (što je pozicija na koju se nakratko vratio tokom 2016). Pre toga, radio je u Komisiji za kompenzacije Ujedinjenih nacija (UNCC) u Ženevi od 1998. do 2005, na funkciji pravnog savetnika pri sekretarijatu njenog Upravnog odbora, i nakon toga kao specijalni pomoćnik izvršnog sekretara Komisije za kompenzacije Ujedinjenih nacija.

Gospodin Elias je karijeru započeo na univerzitetu. Pre zaposlenja u UNCC, bio je profesor međunarodnog prava na King’s College u Londonu, a predavao je međunarodno pravo i na drugim univerzitetima. Gostujući je profesor međunarodnog prava na Univerzitetu Queen Mary u Londonu. Diplomirao je iz prava na Univerzitetu u Oksfordu, magistrirao iz međunarodnog prava na Univerzitetu u Kembridžu i doktorirao iz međunarodnog prava na Univerzitetu u Londonu. Gospodin Elias je viši advokat i zastupnik pri Vrhovnom sudu Nigerije.

Gospodin Elias je pridruženi član Instituta za međunarodno pravo (Institut de Droit International). Autor je i urednik više knjiga i članaka o različitim aspektima međunarodnog prava.

John Hocking (Australija)

Sekretar Međunarodnog krivičnog suda za bivšu Jugoslaviju, što je funkcija koju je obavljao od 2009. do kraja 2017. godine. Od 10. januara 2012. do 31. decembra 2016. uporedo je obavljao funkciju sekretara Međunarodnog rezidualnog mehanizma za krivične sudove.

Generalni sekretar Ujedinjenih nacija imenovao je g. Johna Hockinga za pomoćnika generalnog sekretara Ujedinjenih nacija i sekretara Međunarodnog krivičnog suda za bivšu Jugoslaviju na dva mandata, prvi put 15. maja 2009. i potom 15. maja 2013. Generalni sekretar ga je takođe imenovao za sekretara Mehanizma za međunarodne krivične sudove počevši od 10. januara 2012. godine, poverivši mu započinjanje rada te nove institucije. Gospodin Hocking je do kraja 2016. godine uporedo obavljao funkciju sekretara MKSJ i Mehanizma.

Gospodin Hocking radi na MKSJ dugi niz godina, i započeo je s radom u ovoj instituciji 1997. Obavljao je funkciju zamenika sekretara od decembra 2004. do januara 2009, kada je imenovan za vršioca dužnosti sekretara Međunarodnog suda. Pre ovih imenovanja obavljao je dužnost višeg pravnog savetnika pri Žalbenom veću MKSJ i Međunarodnog krivičnog suda za Ruandu. Na početku je radio kao sudski savetnik u prvom postupku pred Sudom koji se vodio protiv više optuženih istovremeno, na suđenju u predmetu Čelebići.

G. Hocking radi već više od 25 godina kao pravnik na domaćoj i međunarodnoj sceni. Među prethodnim dužnostima koje je obavljao, pet godina bio je savetnik za pravna pitanja i zvaničnu politiku u Organizaciji za ekonomsku saradnju i razvoj (OECD) u Parizu; zatim savetnik za pravna pitanja i zvaničnu politiku u Special Broadcasting Service, nacionalnoj multikulturnoj radiotelevizijskoj kući vlade Australije; savetnik za pravna pitanja i zvaničnu politiku advokata u oblasti ljudskih prava i Britanskog filmskog instituta u Londonu; pravni saradnik sudije Michaela Kirbya, bivšeg predsednika Apelacionog suda Novog Južnog Velsa u Australiji; i savetnik za pravna pitanja i zvaničnu politiku Australijske filmske komisije.

Gospodin Hocking je primljen u advokatsku komoru Lincoln’s Inn u Londonu, a advokat je s pravom zastupanja pred vrhovnim sudovima Viktorije i Novog Južnog Velsa u Australiji. Ima titulu magistra pravnih nauka Univerziteta u Londonu (Londonska škola ekonomskih i političkih nauka), diplomu prava Univerziteta u Sidneju i diplomu prirodnih nauka (psihologija i biohemija) Univerziteta Monash u Melburnu, Australija.

Autor je više publikacija, posebno o pitanjima vezanim za međunarodno humanitarno i krivično pravo. Govori engleski i francuski.

Rođen je 6. avgusta 1957. u Melburnu, Australija.